माझा देश.. भारत माझा महान! हे देखील वाचा:
सावंतवाडी बद्दल मला तुम्हाला काही सांगायची गरजच नाही. आमच्या इथला हापूस, काजूगर, सुपारीच्या बाग संपूर्ण जगात प्रसिद्ध आहेत. आमच्या आजोबांनी सुद्धा ५ मोठ्या बागा तयार केल्या आहेत आणि मी दरवर्षी फक्त आंबे कधी येत आहेत याची वाट पाहत असतो.
तसेच लहान मुलांसाठी अंगणवाडी आहे. गावकऱ्यांचा शिक्षणावर जास्त भर असून गावातील काही लोक डॉक्टर, इंजिनीयर, तलाठी, ग्रामसेवक या पदावर कार्यरत आहेत.
स्वच्छ गाव - एक साकारात्मक स्वप्न: माझं गाव, स्वच्छ गाव! ह्या शब्दांमध्ये छुपलेलं एक आदर्श, एक स्वप्न, आणि एक सत्य.
या सर्वांशिवाय रात्रीच्या वेळी थंड वारा आणि दिवसा उबदार पण आल्हाददायक वारा जाणवतो.
माझं गाव, जिथं आकाश आपलं आसपास फेलून, भूमि आपलं स्वप्न पूर्ण करतं.
त्याचा उत्सव सर्व गावकरी दरवर्षी मोठ्या उत्साहाने साजरा करतात. नोकरीधंदयाच्या निमित्ताने बाहेरगावी गेलेले गावकरीही त्यासाठी मुद्दामहून गावात येतात. कारण समुद्रेश्वरच आपले रक्षण करतो अशी या गावकऱ्यांची श्रद्धा आहे.
माझं गाव, एक स्वच्छतेचं प्रती समर्थ और जागरूक स्वरूप.
तुमचा मौल्यवान अभिप्राय याठिकाणी नक्की नोंदवा. ब्लॉगला भेट दिल्याबद्दल धन्यवाद. पुन्हा अवश्य भेट द्या.
क्षेत्रफळाच्या दृष्टीने भारताचा जगत सातवा क्रमांक आहे.
ते एका खेडेगावातील स्त्रीला तिच्या डोक्यावर भांडे घेऊन सुंदरपणे चालताना, तिचा स्कर्ट हळूवारपणे हलवत असल्याचे चित्रित करतात. वास्तविकता अशी आहे की खेडे हे त्यांच्या मजबूत कार्य नीतिमत्तेसह नॉनस्टॉप क्रियाकलापांचे केंद्र आहे.
गावातील लोक धार्मिक असून युवकांपासून ते जेष्ठापर्यंत सर्व लोक धार्मिक कार्यात सहभागी होतात. गाव धार्मिक असल्याने गावामध्ये काही ना काही धार्मिक कार्यक्रम सारखे चालू असतात.
कालोघात ते सवंगडीही मागे पडले व तो खेळही मागे पडला. गेल्या दहा वर्षांत मी क्वचितच क्रिकेट खेळलो असेन. का कोणास ठाऊक? पण क्रिकेट या खेळातील माझी रुची ही हळूहळू फारच कमी होत गेली. जसं मी क्रिकेट खेळणं सोडलं, तसं माझं क्रिकेट पाहणं देखील बंद झालं. आता तर मला ‘भारताचा सामना कधी आहे?
मला आजीच्या हातच्या भाकऱ्या खूप आवडतात. आजी भाकऱ्या करीत असताना मी तिकडे जातो आणि तिच्या शेजारी here बसून तिच्याकडे खूप गप्पा मारतो.